کوچینگ چیست؟

سلب مسئولیت: وبسایت فست زبان صرفا نمایش‌دهنده این متن تبلیغاتی است و هیچ مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.

جمله معروف “شناخت خویشتن” بر ورودی معبد دلفی که به سقراط نسب داده شده، و آموزش دانشجویانی مانند افلاطون در «مدرسه علوم، فلسفه و ادبیات» بنام «آکادمی» که معتقد است که خودشناسی و آگاهی از استعدادها و توانایی‌های درونی انسان، گام اساسی برای تحقق پتانسیل‌های فردی است؛ نشان از اهمیت کوچینگ، حتی در سال های 400 پیش از میلاد دارد؛ البته نه با همین عنوان.

کوچینگ یعنی مربیگری: یک مربی فوتبال با شناخت هدف که گل زدن در مسابقه، شناسایی توانایی هر فرد برای قرارگیری در خطوط دفاع یا حمله، و آموزش مهارت های لازم جهت عملکرد بهتر، تیم را مدیریت می کند.

اکنون کسب و کارها و حتی خانواده ها به وجود مربیگری یا کوچینگ احساس نیاز می کنند؛ و این کاملا منطقی است. یک مربی یا کوچ که نه مانند منتور به آینده نگاه کند و نه مانند مشاور به گذشته! بلکه وضعیت حال را بررسی کرده و تغییرات لازم برای بهتر شدن را بسنجد.

کوچینگ چیست؟

به زبان ساده، کوچینگ یعنی تغییر در مسیر فعلی جهت به حداکثر رساندن بهره وری یک شخص یا سازمان، با تاکید بر نقاط قوت و کشف پتانسیل های پنهان، جهت رسیدن به اهداف مد نظر.

حال اهداف می تواند رسیدن یک شخص به رضایت و ارتقای کیفیت زندگی باشد، که در چارچوب “لایف کوچینگ” قرار می گیرد؛ و یا پیشرفت شغلی و سازمانی باشد که در چارچوب “بیزینس کوچینگ” تعریف می شود.

به سه دلیل کوچینگ را می توانیم یک علم ببینیم:

• نظریه ها و مدل های مشخصی برای آن وجود دارد،
• تحقیقات تجربی برای سنجش اثربخشی و کارآمدی رویکردها و تکنیک های کوچینگ انجام می شود،
• و در حوزه های مختلف زندگی و کسب و کار تخصصی سازی و بخش بندی شده است.

همچنین کوچینگ را می توانیم یک مهارت ببینیم، به دلیل وجود مهارت های زیر در بتن معنای آن:

• خودشناسی
• گوش دادن فعال
• تصمیم گیری
• حل مسئله
• ارتباط موثر
• و …

نکته اول: یکی از چالش های کوچینگ در کسب و کار، مسائل تفکیک مسئولیت مدیریت با مربیگری کوچینگ است؛ باید دقت داشته باشیم که اهداف مدیریت و کوچینگ کاملا مرتبط و هم‌سو است؛ نکته مهم این است که؛ یافتن بهترین روش برای رسیدن به هدف، مسئولیت اصلی کوچ است.

نکته دوم: ما اغلب کوچینگ یا مربیگری را در رشته های ورزشی میشناسیم؛ اما تفاوت آن با کوچینگ زندگی و کسب و کار، این است که:

• مربیان ورزشی با استفاده از مهارت‌های فنی، تجربه و با رویکرد «گفتن»، ورزشکاران خود را راهنمایی می‌کنند،
• در مقابل، رویکرد پرسش و تأمل اغلب در مربیگری در محل کار و زندگی شخصی اهمیت بیشتری دارد.

شرایط و دغدغه هایی که کوچینگ فرشته نجات خواهد شد

در اینجا چند نمونه از سوالاتی وجود دارد که کوچینگ می تواند نقش پررنگی در مدیریت آنها داشته باشد:

• چگونه می توانم زمانم را بهتر مدیریت کنم تا به تمام خواسته هایم در زندگی برسم؟
• بعداً در شغلم در سازمان چه کاری باید انجام دهم؟
• چگونه می توانم استرس شغلی یا زندگی ام را کاهش دهم؟
• چگونه می توانم به تعادل بهتری بین کار و زندگی برسم؟
• برای رشد و توسعه بیشتر به چه مهارت هایی نیاز دارم؟
• چگونه می توانم رابطه خود را با یک همکار خاص بهبود بخشم؟
• چگونه بهترین خودم باشم؟
• کار و زندگی مناسبی دارم، اما احساس رضایت از زندگی نمی کنم!

قوانین کوچینگ

• اعتماد، صداقت و محرمانگی؛ بررسی تمامی جوانب یک موضوع بدون فیلتر کردن و شنیدن واقعیت و اطلاعات خصوصی لازم از زبان مراجع تنها جهت رفع مشکل.
• طرح سوالات ارزشمند و دقیق جهت کشف مشکل و بهترین راه حل، ارائه پیشنهادات توسط کوچ و در نهایت اعمال بهترین تصمیم توسط مراجع.
• حساس و متواضع بودن در کمک به مراجع.
• قضاوت یا دستور کار ثابتی برای همه وجود ندارد.
• کوچ و مراجع بهتر است مانند شرکای برابر تعامل داشته باشند و سلسله مراتبی تعیین نشود.

صلاحیت های یک کوچ حرفه ای

• به توانایی و پتانسیل های موجود ایمان دارد.
• به مراجع اعتماد می کند؛ همان طور که آنها جهت استفاده از خدمات کوچینگ، به او اعتماد کرده اند.
• شنیدن، بجای صحبت کردن؛ یک کوچ حرفه ای سوالات دقیق می پرسد و با مهارت گوش دادن فعال، از صحبت های مراجع به دنبال چاره می گردد.
• مهارت ها و استراتژی های اساسی و قوانین بازی را به مراجعان آموزش می دهد.
• مراجع را نسبت به مسئولیت ها آگاه می سازد.

برگرفته از مقالات مرکز آموزش‌های آزاد دانشگاه تهران در این آدرس.